شه‌رÙه‌كانی هۆزایه‌تیشه‌رÙه‌كانی هۆزایه‌تی
ئه‌گه‌ر كه‌سێك له‌ ناو عه‌ره‌بی بیاوانی بكوژرا له‌ پله‌ی یه‌كه‌مدا لێپرسراوی ئه‌كه‌وێته‌ ئه‌ستۆی خزمانی نزیكی كوژراوه‌كه‌. جا هه‌روه‌كو ره‌وایه‌ تیره‌كه‌ی ئه‌كه‌ونه‌ پشتیوانی كردنیان، بۆ تۆڵه‌سه‌ندنه‌وه‌ شه‌رÙÛŒ خۆیناوی روو ئه‌دات، ئه‌م جۆره‌ شه‌رÙانه‌ زۆر به‌یان له‌ سه‌ر شتێكى بچوك هه‌ ڵئه‌گیرسان وه‌ به‌زوویی دانه‌ئه‌مركانه‌وه‌ Ùˆ ساڵیانی ساڵا درێژه‌یان ئه‌كێشا. بۆ نمونه‌ شه‌رێ «به‌سوسن» كه‌ له‌ نێوان دو تیره‌ی «به‌نی به‌كر» و«به‌نی ته‌غلیب» رووی دا هه‌ردو تیره‌كه‌ش له‌ هۆزی «ره‌بیعه‌» بوون Ú†Ù„ ساڵا درێژه‌ی كێشا، Ù‡Û†ÛŒ هه‌ڵگریساندنی ئه‌و شه‌رÙه‌، Øوشترێك بوو كه‌ خاوه‌نه‌كه‌ژنێك به‌ناوی "به‌سوس" بوو كه‌ سه‌ر به‌تیره‌ی «به‌نی به‌كر» بوو چووه‌ ناو له‌وه‌رگای «Ùوروق» كه‌ سه‌ر به‌تیره‌ی دووه‌م بوو له‌ سرر ئه‌وه‌ شه‌ر٠هه‌ڵگریسا وسه‌رۆكی تیره‌ی «به‌نی ته‌غلیب» بوو به‌ قوربانی ئه‌م شه‌رÙه‌[1]. هه‌روه‌ها شه‌رێكی خونێین به‌ناوی «داØس» و«غبراء» كه‌ دو ئه‌سپ بوون داØس Ù‡ÛŒ قه‌یس كوری زوهه‌یر سه‌رۆكی هۆزی «به‌نی Ùرازه‌» بوو، ئه‌و دو سه‌رۆكه‌ ÙƒÛŽ به‌ركێیان كرد، له‌ ئه‌نجامدا قه‌یس وتی من بردومه‌ته‌وه‌، Øوزه‌یÙه‌یش وتی نه‌خێر من بردومه‌ته‌وه‌ شه‌ر٠هه‌ڵگریسا Ùˆ ساڵانێكی زۆری خایاند وكوشتارێكی زۆر له‌ هه‌ردو ڵای كه‌وت[2]. ئه‌م جۆره‌ روداوانه‌ به‌روژگاری عه‌ره‌ب (ایام العرب) ناوى ده‌ركرد بوو. وچه‌نده‌ها كتێبی له‌و باره‌وه‌ نوسراوه‌. شایانی باسه‌ جار وا بوو به‌دانی چه‌ند Øوشتر له‌جیاتی خوێن به‌ روداوه‌كه‌كۆتایی هاتووه‌. له‌ هه‌ر هۆزێك ئه‌بوایه‌ ریش سپیان دانیشن Ùˆ راوته‌كبیر بكه‌ن Ùˆ چاره‌یه‌ك بۆ ئه‌و جۆره‌ گیرو گرÙتانه‌ بدۆزنه‌وه‌، وپێشنیهاده‌كانیان ئه‌خسته‌روو، به‌ڵام دانه‌ئه‌سه‌پینَرا،زۆربه‌ی هۆزه‌كان كه‌ ئه‌م جۆره‌ چارانه‌یان قه‌بوڵا ئه‌كرد له‌ به‌ر ئه‌وه‌ بوو له‌ شه‌رÙه‌كانی درێژ خایان ماندوو ببون، ئه‌گه‌ر هۆزی كوژه‌ر تاوه‌نبار بو تۆڵه‌ سه‌ندنه‌وه‌ بده‌نه‌وه‌ ده‌ستی ماڵى كوژراو، ئیتر شه‌ر٠رو نادات، به‌ڵام ئه‌و به‌ده‌ستدانه‌وه‌ زۆر په‌سه‌ندو شه‌راÙه‌تمه‌ندانه‌ نه‌بوو ڵایان وا باش بوو ته‌نیا تاوانبار به‌سزای خۆی بگات، ڵای بیاوان نشینه‌كان بناغه‌ى خوو ئاكار، پاراستنی ئابروو شه‌رÙه‌ وه‌ له‌ ته‌واوی كرداری رۆژانه‌ی خۆی ئه‌و بناغه‌یه‌ له‌ به‌رچاو ئه‌گرێ. ئه‌م بریارو ره‌زه‌نه‌ بیاوانىیه‌، كه‌م تازیاد له‌ شاره‌كانی Øیجاز یانى تای٠و مه‌ككه‌ Ùˆ مه‌دینه‌ به‌كار ئه‌هێنرا، چونكه‌ دانیشتوانی ئه‌م شارانه‌ش له‌ داب ونه‌ریتی كۆمه‌ڵایه‌تی دا باری بیاوان نشینیان بوو، به‌و مانایه‌ی كه‌ بۆ خۆیان ئازاد Ùˆ سه‌ر به‌خۆ بوون، وه‌ له‌ ده‌ستوراتی كه‌سیان په‌یره‌وی نه‌ئه‌كرد. هه‌ر چه‌نده‌ خۆ په‌ره‌ستی Ùˆ ئابرو په‌ره‌ستی له‌ ناو بیاوان زۆر ده‌وری بووه‌، به‌ڵام له‌ مه‌ككه‌ له‌ به‌ر ئه‌وه‌ی كه‌عبه‌ تێدابوو Øورمه‌تی ڵاى هه‌موان هه‌بوو Ùˆ جای بازرگانی بوو تا ئه‌ندازه‌یه‌ك ئه‌و داب Ùˆ نه‌ریتانه‌ راست كرا بوونه‌وه‌[3]. قورئان ئه‌م جۆره‌ خۆپه‌ره‌ستنه‌ Ùˆ تۆڵه‌ سه‌ندنه‌وه‌ی قه‌بوڵا نه‌بوو، وه‌ ناوه‌ندی بریاره‌كان هه‌ق Ùˆ عه‌داڵه‌تی دانا وداكۆكی له‌ سه‌ر ئه‌وه‌ ئه‌كرد كه‌ مرۆڤی موسڵمان ئه‌بێ به‌ ته‌واوی پشتیوانی له‌ داد Ùˆ هه‌ق Ùˆ عه‌داڵت بكات هه‌ر چه‌نده‌ به‌زیانی خۆو دایك Ùˆ باوك Ùˆ خزمانیان بووه‌.خوا له‌ سوره‌تی نیسا ئایه‌تی 135 ئه‌Ùه‌رمێ: [ئه‌ی كه‌سانێك كه‌ ئیمانتان هێناوه‌ به‌ ته‌واوی عه‌داڵه‌ت به‌ جا بینن وه‌ بۆ (ره‌زای) خوا شه‌هاده‌ت بده‌ن، گه‌رچی ئه‌م (شه‌هاده‌ته‌) به‌ زیانی خۆتان یان دایك Ùˆ باوكانتان Ùˆ خزمانتان با، ئه‌گه‌ر ئه‌و (كه‌سه‌ی كه‌ ئێوه‌ شه‌هاده‌تی بۆ ئه‌ده‌ن) ده‌وڵه‌مه‌ندبا یان هه‌ژار، خۆ بۆ ڵایه‌نگری ئه‌وان خوا له‌ پێشتره‌ له‌ ئێوه‌، كه‌واته‌ له‌ هه‌وه‌سبازی په‌یره‌وی نه‌كه‌ن چون له‌ رێگای هه‌ق ڵاتان ئه‌دات، وه‌ ئه‌گه‌ر هه‌ق بگۆرن به‌ ناهه‌ق، وه‌یان چاوی Ù„ÛŽÛŒ بپۆشن (باش بزانن) كه‌ خوا له‌وه‌ی ئه‌نجامی ئه‌ده‌ن زۆر ئاگایه‌]. تاڵان Ùˆ پیاوكوژی
عه‌ره‌بی بیاوان جگه‌ له‌ هۆزه‌كه‌ی خۆی دڵى بۆ كه‌س نه‌ئه‌سوتا Ùˆ به‌زه‌یی به‌كه‌سدا نه‌ئه‌هات وه‌ سۆزو به‌زه‌یی ته‌نیا بۆ خزم Ùˆ كه‌س Ùˆ كاری هۆزه‌كه‌ی خۆی بوو كه‌ په‌یوه‌ندی خزمایه‌تی له‌ گه‌ڵیاندا هه‌بووه‌. شێوه‌ی بییرو هۆش Ùˆ تێگه‌یشتنی له‌ چوار چێوه‌یه‌كی ته‌نگدا بووه‌. بیاوانىیه‌كان وه‌كو ناسیونالیستی Ùˆ نه‌ژاد په‌ره‌سته‌كانی ئه‌مرۆ Ú†Û†Ù† هه‌موو شتى بۆ خۆیان ئه‌یه‌وێ هه‌ر وابوون، هه‌تا سوود Ùˆ به‌رژه‌وه‌ندی خۆی جابه‌جێ نه‌بوایه‌ بییرى له‌ كه‌س نه‌ئه‌كرده‌وه‌. بۆ نمونه‌ كابرایه‌ك له‌ سه‌ره‌تای ئیسلام كه‌ هێشتا Ùه‌رهه‌نگی چه‌رخی نه‌Ùامى به‌سه‌ریدا زاڵا ببو دوعای ئه‌كرد وئه‌یوت: «خوایا ره‌Øمم Ù¾ÛŽ بكه‌، وه‌ره‌Øمیش به‌ موØه‌ممه‌د بكه‌،وه‌ جگه‌ له‌ ئێمه‌ ره‌ØÙ… به‌كه‌سێكی تر مه‌كه‌»[4].
|