حه‌رفا بێ



203- بال: ره‌وش، وه‌زع و حال. ئه‌حوال، دل، ئه‌حوالێ باطن.

«مَا بَالُ النِّسْوَةِ اللاَّتِي قَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ- حالێ وا ژنێن د‌ه‌ستێن خوه‌ بریین چیه؟ - یووسف/ 50».

«قَالَ فَمَا بَالُ الْقُرُونِ الْأُولَى- فرعه‌ون گووت: وه‌زع و حالێ خه‌لکێ پێشیێ ده وێ چ ‌بێ؟ طاها/ 51».

«وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ- وێ وه‌زع و حالێ وان خوه‌ش بکێ- موحه‌ممد/ 2».

«سَيَهْدِيهِمْ وَيُصْلِحُ بَالَهُمْ - وێ وان رێراست بکێ و ره‌وشا وان خوه‌ش بکێ - محمد/ 5».

204- به‌یت: مال و جهێ سه‌کنێ، مه‌سکه‌ن، چ‌ ژ که‌ڤر و حه‌ریێ هاتبێ چێکرن و چ ژی ژ موی و.. ( خانی، خێڤه‌ت و کوون و که‌په‌ر و..). د قورئانیێده، نه ‌ھه‌ما ژ خیڤه‌ت و کوونا را ژی «به‌یت» هاتیه گووتن به‌لکی ئه‌ڤ که‌لیمه ژ مالێن حه‌شه‌راتا را ژی بکار هاتیه: نه‌حل/ 68 و 80. و «مَثَلُ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ أَوْلِيَاء كَمَثَلِ الْعَنكَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَيْتًا وَإِنَّ أَوْهَنَ الْبُيُوتِ لَبَيْتُ الْعَنكَبُوتِ - عه‌نکه‌بووت/ 41».

ژ به‌یتکا شعری را له‌ومانێ «به‌یت» تێ گووتن چکو حه‌رف و خه‌به‌ردانێ ل هه‌ڤ کووم دکێ چه‌وا کو مال و خانی ئه‌هلێ مالێ کووم و به‌رهه‌ڤ دکێ.

«فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ - ڤێجا که‌سێ مالا خودێ زیاره‌ت بکێ- به‌قه‌ره/ 158.

به‌یتووته‌: به‌یتووته ئه‌وه شه‌ڤ سه‌ر مرووڤده بێ چ مرووڤ رازێ و چ نه‌رازێ ( نڤستن و خه‌و هه‌بێ ئان ‌نه).

«وَالَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّدًا وَقِيَامًا - ( عه‌ڤدێن قه‌نج یێن خودێ ئه‌ون) یێن د حاله‌کیده شه‌ڤ سه‌ر وانده تێ کو ئه‌و د سه‌جده‌دانه‌ و راوه‌ستایینه ژ خودایێ خوه‌ره- فورقان/ 64».



back 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 next